วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มีวัตถุประสงค์  (๑)  เพื่อศึกษาเรื่องอโหสิกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท  (๒)  เพื่อศึกษากรณีตัวอย่างอโหสิกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท  (๓) เพื่อศึกษาความเชื่อเรื่องอโหสิกรรมในสังคมไทย  ผลจากการศึกษาพบว่า

                      อโหสิกรรมตามนัยแห่งพระบาลีปฏิสัมภิทามรรคโดยสรุป  คือ   (๑)  กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมก็ได้มีแล้ว   (๒)  กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมมิได้มีแล้ว  (๓)  กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมมีอยู่  (๔) กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมไม่มีอยู่  (๕)  กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมจักมี  (๖)  กรรมได้มีแล้ว  วิบากของกรรมจักไม่มี 

                      กรณีตัวอย่างอโหสิกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาททำให้ทราบลักษณะของอโหสิกรรมว่าเป็นการเสวยวิบากแห่งกุศลกรรมและอกุศลกรรมทั้งที่เป็นกรรมในอดีตและปัจจุบัน  เมื่อสิ้นสุดการให้ผลของกรรมแล้วเสวยวิบากแห่งกรรมใหม่อีกต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดตราบเท่าที่ยังมีสังขารและยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ  หรือแม้กระทั่งจิตปราศจากกิเลสแล้วแต่ถ้าหากยังมีสังขารนี้อยู่ก็จะต้องเสวยวิบากแห่งกรรมที่ตนเองกระทำไว้หากกรรมตามทันหรือมีอำนาจในการส่งผลจนกว่าจะละสังขาร ไม่กลับมาเกิดอีกต่อไป  อย่างเช่นบุคคลผู้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ ส่วนบุคคลที่ยังเป็นปุถุชนจะต้องเสวยวิบากแห่งกรรมต่อไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าที่ยังเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ 

                      ความเชื่อเรื่องอโหสิกรรมในสังคมไทย  หมายถึง  การขอขมา  การให้อภัย  หรือการขอให้หยุดการจองเวรซึ่งกันและกัน  โดยมีพื้นฐานความเชื่อจากคำสอนในพระพุทธศาสนาที่แสดงให้เห็นถึงบาป  คุณ โทษ  นรก  สวรรค์  การเวียนว่ายตายเกิดและที่สำคัญอโหสิกรรมมีผลก็ต่อเมื่อเจ้ากรรมนายเวรยินยอมแล้วเท่านั้น

Download