วิทยานิพนธ์เล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเชิงวิเคราะห์ข้อมูล ๓ ข้อดังนี้
๑.ประวัติการบำเพ็ญบารมีในอดีตและปัจจุบันชาติของพระโคดมพุทธเจ้า
๒.วิชชาในพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท
๓.วิธีการที่พระพุทธเจ้าใช้วิชชาช่วยในการประกาศพระพุทธศาสนาแก่บริษัท ๔ผลการวิจัยทำให้ทราบผลตามลำดับคือ (๑) พระโคดมพุทธเจ้าใช้เวลาบำเพ็ญบารมีตั้งแต่ต้นจนถึงตรัสรู้ ๒๐ อสงไขยแสนกัป (๒) บารมี ๑๐ คือทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญาวิริยะ ขันติ สัจจะ อธิษฐาน เมตตา อุเบกขา เป็นเครื่องมือแนวทางในการบำเพ็ญบารมีของพระพุทธเจ้า (๓) ปัจจุบันชาติพระโคดมพุทธเจ้าเสวยพระชาติเป็นกษัตริย์ ออกบวชอยู่ ๖ ปีจึงตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าได้ (๔) พระพุทธศาสนาเถรวาทมีคุณธรรมอันวิเศษคือ วิชชา ๓วิชชา ๘ แต่ที่สำคัญที่สุดคืออาสวักขยญาณ การกำจัดกิเลสให้หมดสิ้นไปจากจิตได้เป็นความดีสูงสุดและมีเฉพาะในพระพุทธศาสนาเท่านั้น (๕) การประกาศพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้าทรงใช้วิชชา อันเป็นฤทธิ์เข้าช่วยในการแสดงธรรมจนเกิดประโยชน์แก่ผู้ฟังธรรมได้จริงอย่างน่าอัศจรรย์ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า การบำเพ็ญบารมีในอดีตและปัจจุบัน การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าดำเนินมาสู่จุดหมายสูงสุดบรรลุคุณธรรมขั้นต่าง ๆ ตามลำดับตั้งแต่ขั้นต้นไปจนถึงขั้นสูงสุดคือ ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้ามีอาสวักขยญาณเป็นเครื่องรับรองผลแล้วทรงนำวิชชามาช่วยประกาศธรรมแก่พุทธบริษัท ๔ ทำให้พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองจนถึงปัจจุบันนี้เหตุผลดังกล่าวทำให้มองเห็นว่า วิชชานั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากการบำเพ็ญเพียรทำความดีอย่างต่อเนื่องเหน็ดเหนื่อยยาวนานจึงประสบผลสำเร็จได้ และมีผลใหญ่หลวงตามมาคือนำบริษัท ๔ คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา และเวไนยสัตว์ออกจากทุกข์ในสังสารวัฏฏ์ ได้จริง
Download :  255102.pdf