งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีคุณค่าทางจริยศาสตร์ทั่วไปเชิงพุทธ๒) เพื่อศึกษาอิทธิพลในการบูชาหลวงปู่มีชัยที่มีวิถีชุมชน ๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์วัฒนธรรมและจริยธรรมในการบูชาหลวงปู่มีชัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ จำนวน ๒๕ รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนาวิเคราะห์ตามหลักอุปนัยวิธีโดยยึดวัตถุประสงค์ของการวิจัยเป็นแนว  

ผลการวิจัยพบว่า

    ๑. จริยศาสตร์ว่าด้วยสิ่งที่มีคุณค่าภายในอันเป็นจุดหมายสูงสุดในการดำเนินชีวิตและความสุข มีความสัมพันธ์กับคุณค่าของชีวิตทำให้ชีวิตที่มีค่า และจริยศาสตร์ยังเป็นเกณฑ์ความประพฤติของมนุษย์ เพื่อให้เป็นที่ยอมรับไว้วางใจจากการอยู่ร่วมกันในสังคม และยึดเป็นแนวทางเพื่อการดำเนินชีวิตที่ดีงามของตนและชุมชน

    ๒. หลวงปู่มีชัย (ปู่ยืน) เป็นพระพุทธรูปยืนสมาธิ กว้าง ๒.๔๙ เมตร สูง ๗.๗๙ เมตร ประดิษฐานอยู่ที่วัดโพธิ์ชัย บ้านดอนแตง หมู่ ๘ ตำบลนาข่า อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี เป็นพระพุทธรูปที่เก่าแก่ สร้างเมื่อประมาณปีพ.ศ. ๒๑๐๐ รวมอายุ ประมาณ ๔๔๔ ปี ในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐา นครเวียงจันทร์ ในการบูชาหลวงปู่มีชัยส่งผลดีต่อสังคมส่วนร่วมและส่วนที่เป็นปัจเจกบุคคล ส่งผลให้ชุมชนเข้มแข็งและสงบสุขด้วยบารมีธรรมของหลวงปู่มีชัย

    ๓. วัฒนธรรมการบูชาหลวงปู่มีชัย นั้นทำให้เราได้วัฒนธรรมใน ๒ ด้านคือคติธรรม และวัตถุธรรม ซึ่งแต่ส่วนจะแฝงอยู่ในวัฒนธรรมการบูชาหลวงปู่มีชัย เพราะเมื่อมีการบูชาผู้บูชาจะได้คติธรรมจากการบูชานั้นไปเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิต และสร้างระเบียบวินัยมารยาทให้กับสังคมรวมถึงมีการอนุรักษ์ถาวรวัตถุในฐานะที่เป็นวัตถุธรรมของชุมชน เป็นเบ้าหลอมจิตใจของคนในชุมชนให้บรรลุเป้าหมายในการดำเนินชีวิตที่ดีงาม

Download