วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาเพื่อ ๑)ศึกษาหลักศีล ๕ ที่ปรากฏในพระพุทธศาสนาเถรวาท ๒) ศึกษาระดับพฤติกรรมการนำศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชน บ้านกทม อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์ ๓) ศึกษาปัญหา แนวทางการแก้ไข และแนวทางส่งเสริมการนำศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชนบ้านกทม อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์

              ผลการศึกษาพบว่า

              หลักศีล ๕ เป็นหลักคำสอนในทางพระพุทธศาสนาในส่วนที่เกี่ยวกับความประพฤติที่ดีงาม และการหาเลี้ยงชีพในทางสุจริต ได้แก่ ศีล ๕ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมุ่งเน้นที่เป็นประโยชน์เกื้อกุลแก่สังคมในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข ศีล ๕ ประการนี้ เรียกว่า หลักมนุษยธรรมแปลว่า ธรรมสำหรับมนุษย์ ธรรมทำให้คนเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ คือ การไม่ฆ่าสัตว์ การไม่ลักทรัพย์ การไม่ประพฤติผิดในกาม การไม่พูดเท็จ การไม่ดื่มสุราเมรัยหลักศีล ๕ นี้เป็นศีลระดับต้นในการที่จะพัฒนาตนเองให้มีภูมิธรรมสูงขึ้นไป

              ระดับพฤติกรรมการนำศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชน ระดับพฤติกรรมการนำศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชนส่วนมากจะละเมิดศีลข้อหนึ่ง เพราะยังต้องมีการฆ่าสัตว์ในการดำเนินชีวิต ส่วนศีลข้อ ๒-๔ มีระดับพฤติกรรมการละเมิดศีลใน ๓ ข้อนี้น้อย ส่วนศีลข้อ ๕ มีระดับพฤติกรรมการละเมิดศีลในข้อนี้มาก 

              จากการศึกษาปัญหาและแนวทางการแก้ปัญหาการนำศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันโดยสรุปแล้วเห็นว่า ศีลบางข้อเช่นศีลข้อที่ ๑ ประชาชนยังไม่สามารถมีทางเลือกในการดำเนินชีวิต โดยส่วนมากยังต้องฆ่าสัตว์เพื่อเลี้ยงชีพอยู่ นอกจากผู้ที่ตั้งใจมั่นจริงๆ จึงจะสามารถรักษาศีลข้อนี้ได้ ส่วนศีลข้อ ๒ – ๕ นั้นประชาชนส่วนมากนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ นอกจากบางคนที่ขาดจิตสำนึกหรือมีเจตนาในการล่วงละเมิดศีลอยู่แล้ว หรือไม่สนใจในการรักษาศีลอยู่แล้ว ก็ไม่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้

Download