ดุษฎีนิพนธ์เรื่อง “วิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงความสุขตามหลักพระพุทธศาสนา”
มีวัตถุประสงค์ ๓ ข้อ คือ (๑) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับความสุขและการเข้าถึงความสุข
(๒) เพื่อศึกษาหลักความสุขและการเข้าถึงความสุขตามหลักพระพุทธศาสนา และ (๓) เพื่อวิเคราะห์วิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงความสุขตามหลักพระพุทธศาสนา ดุษฎีนิพนธ์นี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เฉพาะภาคเอกสาร (Qualitative Research)

ผลการวิจัยจากแนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับความสุขและการเข้าถึงความสุขพบว่า แนวคิดเรื่องความสุขได้มีนักคิดและนักวิชาการได้เสนอแนวคิดและทฤษฎีไว้กว้าง ๆ มี ๒ อย่าง คือ
(๑) ความสุขอันเป็นความสะดวกสบายในส่วนของตน แบ่งออกตามคุณภาพของความสุขเป็น ๒ อย่าง ได้แก่ ความสุขสบายอันเป็นประโยชน์ส่วนตนอย่างหยาบ สามารถเข้าถึงได้ด้วยการแสวงหา ใช้สอย เป็นอยู่อย่างไม่ต้องสนใจอะไร ๆ ทั้งสิน เพียงเพื่อตอบสนองความต้องการของตน และ ความสุขสบายอันเป็นประโยชน์ส่วนตนอย่างละเอียด สามารถเข้าถึงได้ด้วยการให้ความสำคัญกับด้านจิตใจ ความมีไมตรี การรู้จักใช้สอย มีความระมัดระวังในการใช้ชีวิต และด้วยการเข้าถึงโมกษะความหลุดพ้น
(๒) ความสุขอันเป็นความสะดวกสบายในส่วนของส่วนรวม แบ่งออกตามคุณภาพของความสุขเป็น ๒ ส่วน ได้แก่ ความสุขสบายอันเป็นประโยชน์ส่วนรวมอย่างหยาบ ให้ความสำคัญกับความสุขของคนจำนวนมากในด้านปริมาณมากกว่าคุณภาพ โดยถือว่าความสุขทุกประเภทมีค่าเท่ากัน จะเข้าถึงได้โดยผู้นำจะต้องมีความเสียสละและจัดสรรทรัพยากรให้เหมาะสมแก่ประชาชน แต่ก็ยังประกอบด้วยความเห็นแก่ตัว และความสุขสบายอันเป็นประโยชน์ส่วนรวมอย่างละเอียด ให้ความสำคัญกับความสุขของคนจำนวนมากทั้งในด้านปริมาณและด้านคุณภาพ

Download