บทคัดย่อ
สารนิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการ คือ เพื่อศึกษาหลักธรรมในฉฉักกสูตร และเพื่อศึกษาการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาในฉฉักกสูตร โดยการศึกษาข้อมูลจากคัมภีร์พุทธศาสนาเถรวาทและเอกสารต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง รวบรวม สรุปเรียบเรียงบรรยายเชิงพรรณนา ตรวจสอบความถูกต้องโดยผู้เชี่ยวชาญ
จากการศึกษาสรุปได้ดังนี้
ฉฉักกสูตรเป็นพระสูตรที่ปรากฎในคัมภีร์พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่มที่ ๑๔ ชื่อพระสูตรถูกตั้งตามเนื้อหาสารที่ปรากฏในพระสูตร ว่าด้วย ธรรม ๖ ประการ ๖ หมวด พระพุทธเจ้าทรงได้แสดงพระสูตรนี้แก่พระภิกษุ ณ พระเชตะวันอาราม เพื่อเป็นแนวทางการประพฤติพรหมจรรย์ เหตุเกิดพระสูตรจัดอยู่ในประเภทปรัชฌาสยะ รูปแบบบรรยายโวหาร ถามเอง-ตอบเอง ทรงยกธรรมแต่ละหมวดขึ้นเป็นคำปุจฉา แล้วทรงวิสัชนาจำแนกโดยละเอียด แบบแก้อรรถ ธรรม ๖ ประการ ๖ หมวด ๖ ประกอบไปด้วย ๑) หมวดอายตนะภายใน ๒) หมวดอายตนะภายนอก ๓) หมวดวิญญาณ ๔) หมวดผัสสะ
๕) หมวดเวทนา และ ๖) หมวดตัณหา
การปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาในฉฉักกสูตร มีวิธีการปฏิบัติเป็นแบบ การเจริญวิปัสสนาแบบวิปัสสนาล้วน และมีแนวทางในการปฏิบัติตามหลักมหาสติปัฏฐาน มีสติกำหนดรูปนาม ตามหลักสติ- ปัฏฐาน ๔ คือ พิจารณาเห็นกายในกาย พิจารณาเวทนาในเวทนา พิจารณาเห็นจิตในจิต พิจารณาเห็นธรรมในธรรม มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌา และโทมนัสในโลกได้ ผู้ปฏิบัติต้องมีการกำหนดรู้สภาวธรรมที่ปรากฏอย่าง จดจ่อ ต่อเนื่อง เพื่อศึกษาในปัจจุบันธรรมของรูปนาม ทำให้เกิดปัญญารู้ชัดตามความเป็นจริงของ รูปนามโดยความเป็นไตรลักษณ์ ทำให้เกิดความเบื่อหน่าย คลายกำหนัด
หลุดพ้นจากอาสวกิเลส และดับทุกข์ได้ในที่สุด
ดาวน์โหลด
|
ค้นหา 
.jpg)
