บทคัดย่อ

วิทยานิพนธ์ เรื่อง “ศึกษาวิธีการสอนพุทธธรรมแบบวัชรยานของ เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช” มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการ คือ ๑)  เพื่อศึกษาพุทธวิธีการสอนพุทธธรรมของพระพุทธเจ้า และ ๒) เพื่อศึกษาวิธีการสอนพุทธธรรมของ เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช  ผลจากการวิจัยนี้พบว่า

วิธีการเผยแผ่พุทธธรรมในครั้งพุทธกาล พระพุทธเจ้าทรงใช้วิธีการเผยแผ่พระศาสนาแบบประยุกต์เข้ากับสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ทางสังคม จารีต ประเพณีในแต่ละท้องถิ่นที่มีความแตกต่างกัน พระองค์ทรงมีหลักการสอน เช่น แยกแยะกลุ่มเป้าหมาย มีลีลาการสอน  เทคนิคการสอน กลวิธีและกุศโลบายประกอบการสอนต่างๆ ได้อย่างยอดเยี่ยมจนได้รับการยกย่องว่าเป็นนักสอนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและเป็นแบบอย่างให้พระสงฆ์ได้ใช้ถ่ายทอดหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา

การวิเคราะห์วิธีการสอนพุทธธรรมของเชอเกียม ตรุงปะ พบว่า ท่านเป็นวัชราจารย์สมัยใหม่ ที่สามารถนำความรู้ในพระพุทธศาสนาแบบวัชรายานไปเผยแผ่ในดินแดนตะวันตก ดังจะเห็นได้ว่าวิธีการสอนพุทธธรรมและการตีความพุทธธรรมของท่านจึงดูค่อนข้างที่จะแปลกและแหวกแนวไปจากจารีตเดิมมาก โดยทั้งนี้อาจเป็นเพราะท่านได้รับการศึกษาแบบตะวันตกในครั้งที่เคยศึกษาที่ มหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ด ประเทศอังกฤษ ท่านจึงมีแนวคิดว่าการที่ท่านทิ้งรูปแบบภายนอกที่เป็นสัญญลักษณ์ทางศาสนาออกไป แต่ในขณะเดียวกันสิ่งที่ท่านไม่เคยละทิ้งเลยนั้นก็คือ สัจธรรม ด้วยวิธีการสอนพุทธธรรมที่เน้นประสบการณ์โดยตรงและเทคนิคการสอนพุทธธรรมที่ร่วมสมัยอย่าง เช่น แนวคิดเรื่องการปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย สมาธิภาวนา วิสัยทัศน์ทางสังคม การสอนพุทธธรรมในรูปแบบของศิลปิน เป็นต้น เชอเกียม ตรุงปะยังเป็นผู้ที่ประยุกต์พุทธศาสนาให้เข้ากับสังคมตะวันตก

ดาวน์โหลด