บทคัดย่อ

              วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ ๓ ข้อ คือ (๑)  เพื่อศึกษาแนวคิดและทฤษฎีการสื่อสารที่ใช้ในการเผยแผ่พุทธธรรม (๒) เพื่อศึกษารูปแบบและกระบวนการเผยแผ่ธรรมะของ ว.วชิรเมธี (พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี) (๓) เพื่อศึกษาบทบาทการเผยแผ่ธรรมะของ ว.วชิรเมธี (พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี) ที่มีต่อสังคม ปัญหาและอุปสรรคในการเผยแผ่ธรรมะ                

              ผลจากการวิจัยพบว่า ทฤษฎีการสื่อสารที่ใช้ในการเผยแผ่พุทธธรรมจะมีประสิทธิภาพหรือไม่ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบ ๔ ประการ คือผู้ส่งสาร สาร สื่อ และผู้รับสาร พุทธวิธีในการสอนและการเผยแผ่ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นแนวทางในการเผยแผ่ธรรมะของพระสงฆ์สืบมาจนถึงปัจจุบัน เริ่มจากท่านพุทธทาสภิกขุ (พระธรรมโกศาจารย์) หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ (พระพรหมมังคลาจารย์) พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต) พระพยอม กัลยาโณ (พระราชธรรมนิเทศ) พระมหาสมปอง ตาลปุตโต จนถึงปี พ.ศ. ๒๕๔๗ จนถึงปัจจุบัน พ.ศ. ๒๕๕๘ พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี ผู้ใช้นามปากกา ว. วชิรเมธี เขียนหนังสือเรื่อง‘ธรรมะติดปีก’ได้รับความนิยมจากผู้อ่านเป็นอย่างมาก

              รูปแบบการเผยแผ่ธรรมะของ ว. วชิรเมธี ได้แก่ สื่อสิ่งพิมพ์ โทรทัศน์ วิทยุ และสื่อโซเชียล มีเดีย กระบวนการเผยแผ่ธรรมะของท่าน คือ การใช้เทคนิคทางภาษา สร้างคำสำนวนใหม่ อุปมา คำสัมผัสคล้องจอง การใช้คำสมัยนิยม การทับศัพท์ การใช้อารมณ์ขัน เทคนิคการนำเสนอด้วยการยกตัวอย่าง พฤติกรรมและประสบการณ์ และข้อมูลเอกสาร

              บทบาทการเผยแผ่ธรรมะของ ว.วชิรเมธี คือการนำเสนอธรรมะด้วยรูปแบบที่หลากหลายและทุกช่องทาง เพราะท่านมองว่าโลกนี้ประกอบด้วยผู้คนที่หลากหลายความคิด ความเชื่อ สติปัญญา ภูมิหลังทางสังคม และความทุกข์ในชีวิต ท่านจึงประยุกต์การเทศน์การสอนการเผยแผ่ให้สอดคล้องกัน ปัญหาและอุปสรรคในการเผยแผ่ธรรมะคือบุคคลากรช่วยสอนมีน้อย ท่านพยายามแก้ปัญหาไปตามลำดับ แต่ในอีก ๕ ปีข้างหน้า ปัญหานี้จะลดน้อยลง   

ดาวน์โหลด