บทคัดย่อ

                   งานวิจัยเรื่องศึกษาวิเคราะห์รูปแบบการประยุกต์ใช้แนวคิดดาราศาสตร์เพื่อ   พัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักพระพุทธศาสนา  มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาแนวคิด      ดาราศาสตร์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ๒) เพื่อศึกษาแนวคิดดาราศาสตร์ในสังคมไทย ๓) เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการประยุกต์ใช้ดาราศาสตร์เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมปัจจุบัน

                   จากผลการวิจัยพบว่า แนวคิดดาราศาสตร์ในพระพุทธศาสนา ตั้งอยู่บนพื้นฐานพระไตรปิฎก อรรถกถา และฎีกา พรรณนาถึงดวงดาว ๔ ชนิด คือ ๑) ดาวนพเคราะห์ มี     ดาวศุกร์เป็นต้น ๒) ดาวนักษัตร ๒๗ กลุ่ม มีดาวโรหิณีเป็นต้น ๓) ดาวพิเศษ ได้แก่ เทหวัตถุบนท้องฟ้า คืออุกกาบาตและดาวหาง  ๔) ดาวจักรราศี ๑๒ ราศี  มีราศีเมษเป็นต้น

                   ผลวิจัยด้านแนวคิดดาราศาสตร์ในสังคมไทย มีพัฒนาการกระบวนทัศน์         ดาราศาสตร์ ๔ ช่วง โดยแบ่งตามสมัยการปกครองในสังคมไทย ๑) กระบวนทัศน์ที่มีพระพุทธศาสนาเป็นกระแสหลัก ปรากฏในสมัยสุโขทัย ๒) กระบวนทัศน์ผสมผสานระหว่างพุทธกับฮินดูเป็นกระแสหลัก ปรากฏในสมัยอยุธยาถึงรัตนโกสินทร์ตอนต้น  ๓) กระบวนทัศน์เริ่มวิทยาศาสตร์เป็นกระแสหลัก เริ่มในสมัยรัชกาลที่ ๔  ๔) กระบวนทัศน์มีวิทยาศาสตร์เป็นกระแสหลัก ปรากฏในสมัยรัชกาลที่ ๙

                        ด้านรูปแบบการประยุกต์ใช้ดาราศาสตร์เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมปัจจุบันมี ๔ ด้าน คือ  ๑) การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านกาย คือใช้แสงจากดาวฤกษ์ฆ่าเชื้อโรคเป็นต้น  ๒)การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านจิตใจ คือการนำแสงจากดาวฤกษ์และแสงสะท้อนจากดาวเคราะห์มาเป็นอุปกรณ์ในการปฏิบัติธรรม ๓) การพัฒนาคุณภาพชีวิตด้านสังคม คือการใช้ดาวฤกษ์มาอธิบาย

ดาวน์โหลด