การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย ในโรงเรียนเทพศิรินทร์ นนทบุรี จังหวัดนนทบุรี ๒) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของนักเรียนเกี่ยวกับกาจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาจำแนกตามสถานภาพของนักเรียน ๓) เพื่อศึกษาปัญหาอุปสรรคและแนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา โดยใช้กลุ่มตัวอย่าง คือนักเรียนจำนวน 285 คน ในโรงเรียนเทพศิรินทร์ นนทบุรี จังหวัดนนทบุรี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงแบนมาตรฐาน และการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักเรียน ต่อการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา โดยใช้ค่าเฉลี่ยด้วย t-Test และวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way Anova)
ผลการวิจัย
๑) นักเรียนมีความคิดเห็นต่อการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา ในโรงเรียนเทพศิรินทร์ นนทบุรี จังหวัดนนทบุรี โดยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกข้ออยู่ในระดับมาก เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ๓ อันดับ ได้แก่ ด้านการวัดและประเมินผลการเรียนการสอน รองลงมา ด้านการใช้สื่อในการเรียนการสอน ด้านกระบวนการเรียนการสอนต่ำที่สุด
๒) การเปรียบเทียบข้อมูลพื้นฐานนักเรียน ในเรื่องเพศ อายุ และชั้นเรียน ของนักเรียนซึ่งมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา นักเรียนที่มีอายุแตกต่างกัน มีระดับความคิดเห็น ต่อการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา โดยภาพรวม แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.๐๕
๓) ปัญหาอุปสรรคและข้อเสนอแนะ ในการจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนา
๑) ด้านหลักสูตรการเรียนการสอน ครูควรมีความยืดหยุ่นเรื่องหลักสูตร ๒) ด้านกระบวนการเรียนการสอน ครูควรให้นักเรียนมีส่วนร่วมในการเรียนทั้งในและนอกห้องเรียน ๓) ด้านการใช้สื่อในการเรียนการสอน ครูควรเพิ่มสื่อการเรียนการสอนให้มากและทันสมัย ๔) ด้านกิจกรรมส่งเสริมการเรียนการสอน ครูควรมีการจักกิจกรรมที่ประกอบการเรียนน่าสนใจและทันสมัยมากขึ้น ๕) ด้านการวัดและประเมินผลการเรียนการสอน ครูควรนำผลการเรียนของนักเรียนมาปรับปรุงการเรียนการสอนให้ดีขึ้น
|
ค้นหา 
.jpg)
